Smutek jest podstawowym stanem emocjonalnym, którego każdy doświadcza. Wraz z radością, złością i strachem stanowi fundament naszej emocjonalności. Smutek wiąże się z poczuciem przygnębienia, brakiem chęci do podejmowania aktywności, doprowadza nawet do wycofania się z życia codziennego.

Naturalną przeciwwagą do smutku jest radość. Pragniemy być szczęśliwi i pełni energii. Świat kreowany przez media oraz szybko zmieniające się normy kulturowe jasno określiły, iż człowiek smutny to człowiek porażki nie sukcesu.

Często dochodzimy do przekonania, że jeżeli nie czujemy szczęścia, to prawdopodobnie mamy jakiś problem, jesteśmy „ niepełnowartościowi", że naturalnym stanem powinna być radość i emocje jej pochodne.

Człowiek powinien doświadczać pełnego wachlarza emocji i wzmacniać umiejętność rozróżniania i nazywania stanów emocjonalnych. To właśnie możliwość doświadczania i przeżywania wszystkich emocji czyni nasze życie pełnym.

Dzieci ze Środowiskowej Świetlicy Socjoterapeutycznej w Świlczy na zajęciach z psychologiem podjęły ten trudny temat. Doświadczanie smutku przez dzieci jest tak samo istotne, jak przeżywanie przez nie radości, gniewu i lęku. To czym martwi się dziecko i dlaczego jest smutne, zależy od etapu rozwoju emocjonalnego. Inne problemy ma dziecko w żłobku, inne przedszkolak, a jeszcze inne dziecko idące do szkoły. Dorosły, który kocha swoje dziecko powinien mu towarzyszyć w chwilach smutku, bardzo ważna jest obecność drugiego człowieka, to daje duże wsparcie i niweluje poczucie osamotnienia.

Magdalena Lisowska
Kierownik Środowiskowej Świetlicy Socjoterapeutycznej w Świlczy

Zapraszam do galerii zdjęć: